Toverdranken

Professor Naeyart zat aan zijn bureau. In zijn handen had hij een boek. Hij wachtte geduldig tot de leerlingen binnen zouden komen. Op zijn bureau had hij 4 ketels met verschillende vloeistoffen staan. Hij had een bijzondere les voorbereid.

hallo lekker plaatje <----
--------

Denahi kwam als eerste de les binnen een stukje vroeger dan hij normaal was. Hij was nammelijk vroeg wakker geworden en had niet meer kunnen slapen. Zijn wonden van gisteren deden weliswaar nog goed pijn en de dromen van gistere maakte het er alleen maar erger op. en hij kwam het lokaal binnen en zag de proffesor.goede morgen proffesor zegt hij dan. en hij ging zitten op een stoel. de proffesor zou ook wel weten van gisteren

david vond de kerkers altijd iets beklemmends hebben...met tegenzin ging hij het lokaal in. toen hij denahi zag zitten moest hij denken aan gister. zou hij zijn verlammings-spreuk nog herinneren?... snell wende hij zijn blik af en ging zitten.

Professor Naeyaert keek op toen hij voetstappen hoorde. Hij knikte zijn leerlingen toe en wachtte tot de rest het lokaal in zouden komen. 'Goedemiddag heren.' zei hij rustig. Zijn blik bleef even nieuwsgierig op Denahi hangen en daarna op David. Hij had alles gehoord van wat er gisteren gebeurt was.

Denahi hoorde iemand binnen komen en keek heel eventjes achterom. en hij zag david en die herkende hij zeker nog van gistere en dat zou hem wel even bij blijven, dan zag hij ook hoe de proffesor keek en hij legde zijn boeken op tafel, fijn het was al de ronde gegaan en hij zuchte lichtjes ergerent

Winter kwam de klas inlopen. Haar blik stond somber en stilletjes nam ze achter in de klas plaats en nam haar exemplaar van toverdranken voor gevorderden tevoren.

Arianna ging aan een tafeltje zitten en staarde afwezig voor zich uit.

Denahi keek weer even op toen de 2 meiden binnen kwamen en zijn ogen vernouwde zich even.

jesse kwam ook binnen en nam plaats naast arianna want die zat het verste van denahi af en hun blikken naar elkaar waren dodelijk. jesse wende als eerste zijn blik af en nam zijn boek te voorschijn

Arianna nam niet eens de moeite om haar boek te pakken, ze zweeg.

Professor Naeyaert kwam overeind en keek zijn leerlingen aan. 'Even voor de duidelijkheid. Ik verwacht een fatsoenlijke les. Geen gesnauw naar elkaar toe en geen verwensingen of vervloekingen. Duidelijk?' Hij keek zijn leerlingen een voor een aan. Hij had alles mee gekregen via een andere docent en zou het er mijn zijn afdeling nog wel eens over hebben dat dit niet door de beugel kon.

denahi keek jesse aan en dan de proffesor.'zoals u wilt proffesor zegt hij van binnen weliswaar met tegen zin maar het moest hij zou zich een tijdje koest moeten houden en dan wel weer eens een keer toe slaan. en dan keek hij winter aan.

jesse knikte enkel en keek voor zich uit

david hield zich still, hij zat al in genoeg problemen dan hem lief was.

Winter merkte dat Denahi keek en ze keek terug naar hem. Ze ging zich echt niet op de kast laten jagen door zo'n loser en dat zou hij weten ook. Ze had nog steeds lichtte plekken van de laatste aanval. Maar de littekens zouden verdwijnen. Dus daar zou ze nooit meer last van hebben.

Arianna neuride zo zacht dat het bijna niet te horen was, ze was diep in gedachte.

Jebediah zat rustig in zijn hoekje. In gedachten verzonken. Hij merkte niet dat zijn boek op de grond viel en een enorm geluid door het klaslokaal liet gaan. Hij merkte het, toen het opeens stil was in het lokaal, en iedereen naar hem leek te keken.