De Drie Bezemstelen

Stella was onderweg naar de drie bezemstelen en een beetje in gedachtes verzonken. Ze herrinerde zich dat ze eerst met Darren iets zou gaan doen, maar dat ging niet door omdat hij versteende. Op zih wel jammer maar het was nu ook wel oké. Ze liep naar binnen toe toen ze re aangekomen was.

david zat aan een van de tafeltjes in de drie bezemstelen. hij had een beker boterbier voor zich staan, maar had er nog niks van gebronken...hij hoopte dat stella gehoor zou geven aan zijn briefje. terwijl hij eraan dacht vond hij het sturen van een briefje wel heel erg kinderachtig...maar daar was nu niks meer aan te doen....

Toen ze rondkeek zag ze David al snel ergens aan een tafel zitten. Ze bestelde ook boterbier en liep naar David toe. Aangezien ze toch al eens hier wou komen had ze besloten om het briefje de schuld te geven dat ze nu hier was.

david lachte onhandig toen stella aan kwam lopen en stond op. "hey. je had mn briefje gekregen zo te zien....uhm...hoe gaat het?" vroeg hij.

Stella glimlachte even en knikte. "Het gaat wel." En opzich was dat nog redelijk de waarheid. "En hoe gaat het met jou?" ze moest toch iets terugvragen had ze het idee en daarna ging ze zitten.

david ging ook zeggen. hij had het idee dat het niet zo goed ing als dat ze zei dat het ging, maar ging hier niet verder op in...als zei erover wilde praten dat zou ze er zelf wel over beginnen. "het gaat goed. ik werd een beetje wakker geschud door wat er gebeurd was in huize powell...ik denk dat je dat wel gehoord hebt?"

"Ja." Stella knikte weer. "Dat is inderdaad niet niets." In haar hoofd vroeg ze zich af of de basilk en dit een link had maar ze hield haar vraag voor zich. Ze moest er vooral niet aan denken dat zoiets bij haar of David of iemand anders zou gebeuren. Eigenlijk had ze wel medelijden met de gryffondors.

david knikte. "ik heb winter geholpen met oefenen met duelleren. ze doet het best goed...dus dan zou die dooddoener nog beter zijn geweest..." hij kreeg er de rillingen van...maar toen bedacht hij dat hij hier met stella was. "maar laten we daar nu niet aan denken...veel te gezellig hier." hij lachte naar haar.

Stella glimlachte even. "Je moet ook goed genoeg zijn om zo'n situaties te overleven. Maar inderdaad.. Laten we het over iets leukers hebben." Niet dat ze zo veel bijzonder leuke dingen mee maakte maar daar kon ze nog altijd over zeuren in de leerlingenkamer. Daar was ze nu niet dus kon ze vast wel haar gedachtes omschakellen.

hij knikte. "ehm, wat vind jij van van je afdeling? je ebnt zo anders dan de andere zwadderigs..." hij keek naar haar.

hey kunnen we dit morgen verder doen? ik moet morgen vroeg op dus ik ga nu slapen XD

Stella knikte even en zuchtte onhoorbaar. "Ik hoor wel vaker dat ik zo anders ben dan de meesten zwadderaars." ze glimlachte even. "Ik vind het niet echt geweldig. Hoe is ravenclauw eigenlijk?"

Is goed. xD Ik hoor eigenlijk ook te gaan slapen. SU

hij keek haar bezorgd aan. "hoezo vind je het niet geweldig...ik heb je toch niet beledigd hoop ik?...en ravenklauw is erg gezellig...we zijn allemaal serieus over onze opleiding, dus je word niet vreemd aangestaard als je op een vrije ochtend huiswerk maakt in de leerlingen kamer." hij grinnikte er even om.

ok bye, see you tomorrow

Was het maar beledigen, dan was ze normaal. "Relax. Je beledgd mij niet snel daarover. Het ligt gewoon aan de mensen denk ik" Dit klopte nog redelijk besloot ze. "Klinkt wel als een goede sfeer." Ze dacht aan het gesprek over de hoed.

Adios!

david knikte, en grijnsde. "anders kom je toch gewoon naar ravenklauw. dat zou ik wel leuk vinden." grapte hij.

"Dat zal vast heel makkelijk gaan." Zei Stella luchtig maar je merkte wel dat ze het niet meende. Al wou ze nog zo graag. Het zou toch niet gebeuren, bovendien was z nu dichterbij de zwadderaars

david keek bezorgd naar stella. "je klinkt zo verdrietig...wat is er toch?"

"Oh niets hoor." zei Stella snel. Ze had geen zin om het er met hem over te hebbenb

david wist dat ze er niet over wilde praten...maar hij bleef bezorgd..."je kan me alles vertellen weet je?"

"Dat geloof ik ook wel..." begon Stella. "Maar mijn dingen hoeven niet de jouwe te worden." Ze wist dat er toch niet echt geholpen kon worden dus zahmg ze geen rede het te vertellen.

hij knikte. "zoals je wilt....zolang het je niet in de weg zit." hij legde daarbij zijn hand op har arm en keek haar bezorgt aan.

Stella begon David steeds meer te mogen en ze glimlachte even. "Zit het hier niet."

hij glimlachte naar haar. "goedzo...maar vertel eens wat over jezelf?" hij nam een slok boterbier, maar hield zijn hand op haar arm.

"Ik ben niet zo interresant." En dat klopte ook. Wat kon ze zeggen buiten haar gryffoendor familie om?

"dat zal ik dan wel uitmaken." grapte hij.