Lounge room

Nathan liep naar Jesse toe en staarde naar zijn gezicht. "Dat kan je vader niet maken.. Dit kan hij niet doen, zo hoor je je kind niet behandelen!" zei hij kwaad.

Winter keek vol ongeloof naar hem. Ze kon het gewoon niet geloven. "Je ziet er niet uit." zei ze zacht. "Ik hoop niet dat je dat zomaar over je heen laat komen.. Anders ga ik persoonlijk je vader iets aan doen." het deed pijn hem zo te zien, en het maakte haar woedend.

jesse keek nathan aan en ookk naar winter en weer terug.'ik weet het, maar alsjeblieft meng je er niet in. er zijn nu al genoeg problemen en ik ..ik moet luistere nu. .. zegt hij en zijn stem trilde en je merkte tot hij er moeite mee had.'Winter nee...ga er niet heen hij maakt je dood dat meen ik...zegt hij dan en je hoorde duidelijk angst in zijn stem en hij stond op in een ruk en zijn gezicht vertrok van de pijn.

Nathan legde een hand op Jesse's schouder en keek hem onderzoekend aan. "Doe dit alsjeblieft niet in je eentje Jesse, we willen je helpen," zei hij op een bijna smekende toon. Hij kon het bijna niet aanzien om zijn vriend in zo'n situatie te zien.

Winter keek hem met grote sombere ogen aan en knikte instemmend bij de opmerkingen van Nathan. "We zijn er voor je Jesse, je hoeft niet naar je vader te luisteren, met z'n allen zijn we sterker dan hem. Geef hier alsjeblieft niet aan toe."

dat begrijp ik maar jullie kunnen me het beste helpen door afstand te nemen echt waar...ik wil jullie beschermen, ik wil niet tot jullie de zelfde straf als mij krijgen, zegt hij zachtjes en hij pakte de hand van nathan even vast en haalde hem toen van zijn schouders en je zag tranen in zijn ogen.' het was te veel...en..als ik niet luister zorgt denahi er persoonlijk voor tot ik in azkaban kom.'zegt hij dan en hij keek zijn vrienden niet aan.

Nathan balde zijn handen tot vuisten. Hij keek Jesse zwijgend aan, zich ervan bewust dat protesteren hem waarschijnlijk toch niet van gedachten zou veranderen. Langzaam knikte hij.

Winter voelde een mengeling van wanhoop en woede dor haar lijf heen gieren. Haar hersenen stonden op 200%, er moest toch een manier zijn om alles te kunnen redden? "Maar hij kan je toch niet zomaar naar Azkaban sturen? Je hebt helemaal niks gedaan!" zei ze krachtig.

jesse keek nathan aan en dan winter en hij voelde een stom in zijn maag.'dat is nu het probleem, mijn vader heeft me niet gebroken met de pijn, misschien wel wat respeckt maar daarna kwam denahi naar me toe...en die zei dat...'zegt hij met een trillende stem en keek het 2 tal aan.'ik..ik wilde haar niks doen ze kwam er voor heel onverwachts, ik wilde de gene doden die mijn leven een puinhoop maakte en verziekte...maar zij kwam er voor..ineens.'zegt hij en alles wat hij had opgekropt de afgelopen week kwam er uit en de tralen liepn over zijn wangen en hij ging op de bank zitten en sloeg zijn handen voor zijn gezicht

Winter slikte en ging naast hem zitten. "Wat erg." zei ze zacht en ze pakte zijn hand en kneep er zacht in. "Maar het is niet jou fout.. Je probeerde alles op te lossen.. Het was moedig van je. Maar ga je daarom nu serieus allemaal dingen doen die je niet wilt? Ga je nou serieus gehoorzamen aan de man die je leven tot puinhoop heeft gemaakt?"

Nathan ging aan Jesse"s andere kant zitten en keek zwijgend naar hem met een sombere blik.

jesse snikte zachtjes tegen winter aan hij liet alles de vrije loop hij kon het nu even niet meer verdragen en na een tijdje werd hij kalemer en toen begon hij pas antwoord te geven.'ik moet wel..eerst was ik bijna dood en als het aan denahi lag was het gebeurt ook en...toen kwam die dreiging, en geloof me hij krijgt me er in als hij wilt' legt hij schor uit

Winter slikte en keek naar hem. Het kon er bij haar gewoon niet in. Ze had altijd het gevoel gehad dat ze in hetzelfde schuitje zaten, dat ze elkaar daarin wisten te houden.. En nu was hij eruit gesprongen.

jesse zag de blik van winter en hij beet in zijn lip.'je mag blij zijn tot je niet meer naar huis hoef'als ik dat niet had gehoeven was dit ook niet gebeurt'zegt hij eerlijk.'weetje soms zou ik dood gaan niet erg vinden, vooral als jij zo naar me kijkt, zegt hi en hij stond op ik ga slapen ik spreek jullie morgen vroeg nog, maar daarna moeten we zo veel mogelijk afstan houden zegt hij pijnlijk en hij loopt weg en de tranen stroomde over zijn wangen

ik ga slapen doei xx

" We vinden wel een manier," zei Nathan bemoedigend tegen winter, ookal twijfelde hij aan zijn eigen woorden.

nooou ik dacht de hele tijd: er gebeurd niks. en dan mis ik het.. door alle verschillende topics. MEH!


Arianna kwam de leerlingenkamer in, ze was dood moe,en je zag de angst in haar ogen, ze keek nerveus om zich heen en zag toen de rest, ze werd bleek, Jesse huilde.. wat was er gebeurd? 'Een manier waarvoor?' vroeg Arianna met een zacht stemmetje die niet die van haar leek te zijn.

Winter was dicht tegen Nathan aan gaan zitten om op de een of andere manier stevigheid te vinden. "Dat moet." zei ze zacht. Ze hoorde Arianna binnen komen. "Er is iets vreselijks gebeurt." zei ze zacht. "Jesse's vader is helemaal losgeslagen... hij durft geen weerstand meer te bieden.. hij is gebroken." zei ze zacht. Er stonden tranen in haar ogen. Ze was geschrokken en bovenal bang.

In Arianna's ogen stond opeens enorme verwarring. Ze slofte naar de bank en plofte neer. 'Maar.. hoe kan dat.. ik bedoel.. ..'

Nathan had zijn arm om Winter heen geslagen en probeerde haar te kalmeren. "Hij heeft per ongeluk zijn moeder gedoo d.." zei hij somber.

Winter slikte. "We moeten iets verzinnen om hem te helpen." zei ze zacht. "We kunnen dit niet zomaar laten gebeuren."

Arianna's ogen werden groot en ze staarde naar de rest. Wat gebeurde er, in wat voor situatie waren ze verzeild geraakt.

Winter begroef haar gezicht tegen Nathans borst. Ze kon het gewoon niet geloven. Ze voelde zich schuldig, bang, onzeker.. Ze kon zich niet voorstellen hoe het nu verder moest gaan. Hoe ze met Jesse om moesten gaan als hij niet meer aan hen kant stond.

Arianna sprong opeens overeind. 'We moeten iets doen.' riep ze uit. 'We moeten wel..' sprak ze nogmaals. 'Het maakt niet uit wat, .. iets.. er moet toch een oplossing zijn!?' Ze keek een voor een naar haar vrienden, ze hield van hen allemaal, stuk voor stuk. En ze moesten bij elkaar blijven, wie hadden ze anders nog?

Nathan's grip op Winter versterkte en hij wreef met zijn vrije hand over haar rug. Hij had geen flauw idee wat zr voor jesse konden doen en dat maakte hem wanhopig.Zwijgend keek hij op naar Arianna. "Wat dan?"

Arianna keek wanhopig naar Nathan en Winter, alles deed haar meer pijn dan ze ooit had verwacht. 'Naar het schoolhoofd? naar het ministerie! Ik reis de hele wereld af als het moet!' riep ze. 'Denahi en Silver.. zij zijn het die Jesse hier op school kapot maken.. het komt door hen!' haar ogen werden kil van de woede.