Lounge room

Winter dacht na, maar ze kon gewoon niet op een mogelijke oplossing komen. Het enige wat ze kon bedenken was Denahi breken.. zodat hij Jesse niet meer in de weg zou lopen, zodat hij niet alle acties van Jesse door zou spelen aan zijn ouders. Maar ze moest er nog over nadenken voor ze het kon uitspreken.

'Wij zijn met 4..' mompelde Arianna. 'We kunnen toch wel iets tegen Denahi en Silver beginnen? We moeten Jesse gewoon helpen..' zei ze met paniek in haar stem, er verschenen tranen in haar ogen.

Nathan dacht zwijgend na over Arianna's woorden. Hij wilde niks liever dan ze te laten boeten, vooral Silver, maar vroeg zich af of ze dat konden.

Winter keek Arianna toen aan. Ze besloot het doordenken te laten. "We moeten ze voor het blok zetten." zei ze toen. "We moeten ze ontmaskeren.. Zodat ze eindelijk krijgen wat ze verdienen.. het enige nadeel is dat ze zich heel bewust zijn van de regels en van wanneer ze zich moeten gedragen.."

"Dat is niet waar, kijk naar de vloek die ze op Nathan afvuurde!' zei Arianna woedend. "Konden we het maar vastleggen.' zei ze, en ze dacht aan videocameras.

"We moeten een val bedenken.. Zodat ze op het verkeerde moment de verkeerde spreuk uitspreken." zei Winter zacht. "Als Denahi en Silver geschorst worden.. dan heeft Jesse weer vrij spel."

"geschorst? Welnee, dan zullen ze hem terugpakken.. ze moeten van school gestuurd worden.. dan ish ij hier op school veilig.' zei Arianna.

Zullen we hier stoppen tot Sief er weer is? Als ze tenminste nog komt want de vakantie is voorbij..

ja ik vind het prima.

Ja ik ben er nog steeds hoor

Nathan schudde zijn hoofd. "En wat als hij dan van school af is? Dan pakken ze hem alsnog terug," zei hij.

"We hebben dan in elk geval de tijd om daar over na te denken!' zei Arianna. 'En dan zijn er toch ook nog anderen die kunnen helpen? We hoeven het toch niet met z'n 4en te doen?' ze keek naar Nathan. 'Of denk jij werkelijk dat er niks is... om te doen?' vroeg ze zacht.

Nathan zweeg even. "Ik weet het niet," zei hij eerlijk. "Misschien niet. Maar ik ben echt niet van plan om zomaar toe te geven, alleen we moeten voorzichtig zijn met wat we doen, want jesse's leven staat hier op het spel," zei hij.

Arianna knikte. 'Tuurlijk' zei ze, ze plofte weer naar op de bank en liet haar gedachtes de vrije loop gaan, angst was duidelijk op haar gezicht.

Winter keek naar detwee. "is het misschien slim om dit buiten Jesse om te doen. Als hij nIkz weet is het gevaar minder"

'Bovendien zal hij er alles aan doen om ons tegen te houden.' zei Arianna.

"Dat bedoel ik." zei Winter zacht en ze zuchtte. Ze voelde zich iets beter, maar ze was nog steeds bang voor wat zou kunnen gebeuren en ze hoopte dat ze er uit zouden komen.

Nathan liep de leerlingenkamer in en ging ergens in een hoekje bij het haardvuur zitten. Hij kon niet geloven dat hij zojuist weer kwaad was geworden. Zuchtend wreef hij met zijn handen door zijn haar.

Winter bedacht zich op de gang dat ze snel moest zijn want ze wilde niet betrapt worden dus haastig ging ze de trappen op richting de leerlingenkamer. Ze was blij dat ze erin geslaagd was terug te veranderen, voorlopig zou ze niks meer doen met faunaterie, daar was ze even op uitgekeken. Ze stapte de leerlingenkamer in en keek rond. Ze zag Nathan bij de haard. Langzaam liep ze naar hem toe en ging ze naast hem zitten. "Het spijt me dat ik je gevolgd bent.. Ik wilde gewoon niet dat je iets overkwam.. Maar ik was misschien een beetje overbezorgd." zei ze toen langzaam. "Maar je had niet zo moeten reageren op ons.. Al snap ik dat je het irritant vond.."

'Ik be het met Winter eens, en het spijt mij ook.' mompelde Arianna, ze had allemaal takjes in haar haar..

Nathan keek een tijdje zwijgend voor zich uit. "Weet ik," zei hij na een tijdje. "Ik ben jullie wel dankbaar want zonder jullie zo ik nu misschien opgegeten zijn," zei hij. " Maar toen ik merkte dat jullie allemaal in het verboden bos waren..Ik weet niet, il schrok ervan. Ik zou het mezelf nooit vergeven als jullie iets zou overkomen door mijn schld."

Arianna keek naar hem. 'Ik ken het gevoel.' zei ze zacht. "Ik denk dat we ons alledrie zorgen maken..'

Jesse kwam de leerlinge kamer in gelopen vanaf de slaap kamer en hij keek wat sufjes rond maar toen hij de blikken van zijn vrienden zag ging hij snel bij hen staan.'wat is er gebeurt 'valt hij meteen met de deur na binnen en hij keek het 3 tal aan.'als het denahi is'begon hij meteen op dreef en het was duidelijk tot de haat tussen de 2 gegroeit was.

Arianna keek Jesse aan. 'Nee maar... ik kwam Denahi nog tegen..' mompelde ze zacht.

Winter knikte en ze staarde waterig voor zich uit. "Ik begrijp het." zei ze zacht, ze dacht aan de toestanden met Denahi. Als haar vrienden iets overkwam dan zou ze echt ten einde raad zijn. Ze voelde hoe een tranen zich in haar ooghoeken begonnen op te wellen. Ze was zo ontzettend emotioneel de laatste dagen. Constant bang voor de gezondheid van de andere, voor hun leven.

"Winter.. Niet huilen," zei Nathan sussend en wreef met zijn hand over haar hoofd. Hij keek op naar Arianna en Jesse