Lounge room

Arianna plofte neer op de bank en keek naar Winter. 'Het komt goed Winter, we slaan ons er samen doorheen!' zei ze bemoedigend, haar gedachte vlogen terug naar de ontmoeting met Denahi, ze was er nog goed vanaf gekomen.

Jesse legde zijn handen on de schouders van winter en arianna.'het komt wel weer goed wees maar niet bang we redden het wel. al raad ik jullie aan uitdenahi's buurt te blijven...misschien wil hij nog wraak'zegt hij wat somber denkent aan zijn stief moeder en hij keek nathan evenaan.

'We proberen heus wel uit zijn buurt te blijven, hij duikt gewoon telkens op.' mompelde ze. 'En hij heeft me niet aangevallen met magie ofzo.'

Winter voelde hoe een enkele traan haar ooghoek verliet en over haar wang naar beneden rolde. "Het spijt me.. Ik denk dat het komt door de laatste dagen.. De opwelling." zei ze langzaam. Ze wilde ook helemaal niet huilen. Ze werd gewoon langzaam gek hier, ze vond haar rust niet meer door alle gedachten die constant door haar hoofd spookte.

'Het is gewoon de spanning.' mompelde Arianna zacht.

Jesse knikte langzaam en gaf de 2 meiden een bemoedigende knuffel en daarna ging hij tussen hen in in het midden op de grond zitten en huj staarde naar de haart de wonden deden pijn, en morgen moest hij zich buiten de leerlingenkamer anderster gaan gedragen en daar keek hij tegen op, maar wat moest hij dan...

Arianna beet op haar lip. 'Jesse.. ' vroeg ze, ze dacht terug aan het gesprek met Denahi. "Denk je dat Denahi bang voor je is?'

Winter keek naar Jesse. Ze was opgelucht dat hij zich weer gedroeg zoals ze hem kenden. Ze was ook gigantisch geschrokken toen hij terug was gekomen van de vakantie. Maar het leek erop dat hij toch weer zijn draai gevonden had in het geheel.

Nathan keek stilletjes naar Jesse. Hij maakte zich zorgen om zijn vriend, al helemaal nadat hij de wonden had gezien, bovendie waren die nachtmerries van hem ook niet niks.

'Hij reageerde nogal.. fel.. namelijk.' ging Arianna verder, ze keek bedachtzaam voor zich uit.

Jesse keek arianna aan,'nee eigelijk niet, ik heb der nooit zo op gelet meestal was ik ook met andere dingen bezig.'zegt hij na denkent en dan keek van winter naar nathan.'kent een van jullie een spreuk die geluid demt. vraagt hij ineens ongemakkelijk

Winter noemde de spreuk die hij bedoelde. "Waarvoor heb je die nodig?" vroeg ze nieuwsgierige met een zorgelijke ondertoon in haar stem. Ze hoopte niet dat hij dat nodig had voor een stomme actie of iets degelijks.

jesse keek winter aan iedereen wist van zijn nachtmerrie's of die hij had maar nu wren ze veel erger dan eerst.'mijn nacht merrie's worden heftiger, en anders schreeuw ik heel griffoendor wakker, grijnst hij een beetje ongemakkelijk,

Arianna staarde voor zich uit, ze ging met een hand door haar haar en fronste. 'Ik zie er niet uit geloof ik' zei ze met een flauwe glimlach.

Winter keek naar hem en beet op haar lip. "Weet je waardoor het komt? Dat ze zo erg worden?" vroeg ze zacht.

jesse grijnsde, nee maar er zijn ergerde dingen'antwoord hij er naa. en hij keek arianna aan en grijnsde en ging met een hand door haar haren heen en maakte ze nog erger door de war. en zijn grijns was speels, zo nu zitten ze veel en veel beter.'zegt hij plagerich, en je merkte tot hij van onderwerp was verandert en tot hij weer wat geruster was dan vanmorgen

Arianna duwde lachend zijn hand weg en zuchtte, het maakte haar eigenlijk niet uit hoe ze er uit zag. Ze gaapte.

jesse grinikte en ging nu tussen de meiden in op de bank zitten.

ikke moest ook gapen toen ik het lasXD

Winter glimlachte en keek naar Jesse en Arianna. Ze was blij dat er ook nog gelachen kond worden in deze moeilijke tijd.

Arianna keek naar Winter en glimlachte, ze vond het vreselijk om haar zo in de war te zien.

Jesse legde zijn hoofd tegen winter schouder aan en zijn benen over arianna's schoot heen. zo haaden ze vaker gezeten na een drukke examen week of verhoringen, en dit voelde bij hem vijn en vertrouwt, en hij bego in te duizelen

Arianna rolde met haar ogen. 'Ik krijg altijd de benen over me heen.' zei ze, maar ze glimlachte licht. 'Je bent gewoon te lang Jesse.' ze zuchtte.

Winter staarde weer naar het haardvuur. Ze maakte zich zorgen over waartoe Denahi nu in staat zou zijn. Zou hij haar pakken? Of iemand ander? Ze wilde het niet eens weten.

jesse grinnikte, moet ik mijn schoenen uit doen. vraagt hij lagent en hij kwam weer recht. ik ga slapen, morge word een hele lange dag ik voel het zegt hij dan en hij keek de 2 aan. maak het niet te laat. zegt hij dan, en hij stak ijn tong uit en ging naar boven

en steff gat slapen

"Slaap lekker." zei Winter en ze stond ook op. "Ik ga ook de veren in, ik ben echt bekaf." zei ze en ze ging de trap naar de meisjesslaapzaal op.

Slaaplekker stef.