Lounge room

Winter pakte zijn arm vast en keek hem liefjes aan. "Ik wil alleen maar zeggen dat ik je veel aantrekkelijker vind met bruin haar." glimlachte ze naar hem. "Werkt dat beter voor je zelfvertrouwen?" voegde ze er vervolgens grijnzend aan toe.

ooc:
James <3! ... James Phelps..

bic:

Arianna lachte. 'Nou dan is alles goed.' zei ze, en ze woelde even door zijn haar, wat er nu nogal messy uitzag.

oooh ja <3

Nathan schudde Winter grinnikend van zich af en ging met zijn hand door Arianna's haar. "Jaja, zo kan ie wel weer. Kijk maar uit, voordat ik jullie nog eens een keer serieus ga nemen," zei hij.

Winter rolde lachend met haar ogen. "Het is ook niet snel goed met jou hea?" vroeg ze geamuseerd. Ze kende hem voort al zo lang dat dit soort spelletjes op zijn tijd verantwoord waren. Vooral omdat zo'n beetje alle eerste en tweedejaars verliefd op hem waren was het erg leuk om hem ermee te plagen.

Arianna probeerde zijn hand te ontwijken. 'He!' zei ze, maar ze lachte, ze liet haar haar maar rommelig zitten, kon haar het wat schelen. Ze grinnikte om Winter. 'Ja.. hij heeft kapsones gekregen deze zomer, geloof ik.'

"Er zijn veel leuke meisjes in Australia," zei Nathan grijnzend, waarnaar hij vervolgens zijn hoofd schudde. "Maar ik heb geen kapsones, ik maak er alleen maar grapjes over, dat is alles. Ik heb niet eens een vriendinnetje dus einde discussie," zei hij vastbesloten.

Arianna glimlachte. 'Je weet dat ik een grapje maakte.' zei ze alleen nog, ze liepen ondertussen al richting de hal, en overal liepen andere leerlingen.

Winter glimlachte. Waarschijnlijk was het inderdaad beter om hier even over op te houden. "Dus, wat zijn jullie plannen voor de vakantie volgende week?' vroeg ze nieuwsgierig en ze keek naar Nathan en Arianna. "Gaan jullie naar huis of blijven jullie gezellig met mij op school?"

"Ik blijf op school. Zolang ik mijn verschijnsel brevet nog niet heb is het ietsje te duur om telkens naar huis te gaan," zei Nathan glimlachend. "En jij Arianna?"

Arianna haalde haar schouders op. 'Ik twijfelde nog, maar Marco blijft geloof ik hier, dus dan zou ik thuis alleen zijn met mijn ouders. ' ze glimlachte. 'Misschien ben ik dan liever hier.'

"Gezellig." glimlachte Winter. Ze hield er niet van als er geen hond op school was in de vakanties. Zelf ging ze alleen in de zomer naar huis, puur omdat ze dan niet op school mocht blijven. Ze zat namelijk niet bepaalt op haar ouders te wachten die alleen maar mopperde over hoe slecht ze bezig was.

"Nou, dan zijn we er dus allemaal," zei Nathan en glimlachte. Hij stond stil voor een van de ramen en rekte zich uit. "Het is gestopt met regenen, we kunnen wel even naar buiten gaan?" stelde hij voor.

Arianna glimlachte en knikte. 'Het regende wel, maar het was opzich niet echt koud.' zei ze, ze was natuurlijk al buiten geweest.

"Eindelijk" zei Winter opgelucht toen ze dat hoorde en ze zelf naar buiten had gekeken. Ze had echt behoefte aan de frisse buitenlucht nadat ze zo'n beetje de hele week binnen had gezeten. "Laten we maar meteen gaan voor het te laat is." glimlachte ze en ze liep richting de deur naar buiten.

___


Arianna zat in de leerlingenkamer met haar benen onder zich getrokken, ze las uit een boek.

Jesse had zijn mantel goed omgeslagen om de wonden van het gevecht met Silver, die zich net had plaats gevonden te verbergen. Hij wilde er niemand in betrekken. En hij hoopte vurig tot de leerlingen kamer leeg zou zijn, maar toen hij helemaal binnen was zag hij tot het niet was. Daar ging zijn kans om ongezien naar boven te glippen. En hij plofte met zijn mantel gewoon in een faute uit neer. Hij zag lijk bleek. Hij moest iets verzinnen waarom hij naar boven ging.

Arianna keek op, er kwam iemand binnen. Ze zag Jesse, maar die zag er niet echt normaal uit. 'He..' zei ze. "Gaat het wel?'

Jesse staarde naar de haard als hij arianna hoort kijkt hij haar aan. En hij glimlacht waterig.´Hey jah het gaat en met jou.´Vraagt hij omdat hij het niet over zich zelf wilde hebben. Hij wilde naar bed en alles vergeten van het vorige uur. en hij bleef haar aan kijken met een glimlach

Arianna bleef hem onderzoekend aankijken, ze stond op en liep naar hem toe, daar ging ze naast hem zitten op de bank. 'Ja met mij ook. Maar weet je het wel zeker?'

Jesse gedroeg zich normaal anderster. Veel opgewekter. Hij wist tot dat hem aant veraden was. en hij merkte tot arianna naar hem bleef kijken en hij voelde zich ongemakkelijk. En hij keek weer naar de haart tot hij iemand naast zich op de bank voelde gaan zitten en hij keek met een ruk om.´Fijn.´zegt hij en hij keek weer weg.´Ik ben gewoon wat moe denk ik´Zegt hij en hij stond op. hij moest naar boven gaan en slapen dan zou niemand hem storen.

Arianna zweeg. 'Ok.' zei ze zacht. 'Dan zou ik maar vroeg naar bed gaan.' zei ze glimlachend.

Jesse glimlachte. Zal ik zeker doen. verzekert hij haar en liep verder maar wat hij noet door had was tot hij een beetje bloed had achter gelaten op de groend. en hij liep richting de trap.´Weltrusten alvast. antwoord hij dan

Arianna staarde een tijdje naar de grond en gaf geen antwoord. "jesse wat is er gebeurd?' vroeg ze nu, op serieuze toon.

Jesse hoorde dan de vraag van arianna komen die hij het liefste wilde vermijden maar niet gelukt was. En hij zuchte diep.´Oke ik vertel het maar ik wil geen heler er bij hebben´Zegty hij koppig en hij kwam terug gelopen en bleef voor arianne staan, en keek haar afwachtent aan. Hij wilde eerst het antwoord hebben.

"Dat ga ik niet beloven.' zei Arianna rustig. 'En ik krijg het toch wel uit je.. dus je kan het maar beter vertellen.'