De gangen van het kasteel

Arianna schudde haar hoofd en keek naar Nate. 'Gaat het? En eerlijk antwoord geven.' zei ze. Ze dacht na, ze was modderbloedje, moest ez bang zijnv oor de slang?

Nathan glimlachte moeizaam. "Bedankt Jesse," zei hij en knikte vervolgens naar Arianna. "Ik geloof het wel."

verder in leerlingenkamer?

Stella liep rond in de gangen ook al mocht dat niet vanwege de Basilisk. Er was iets aan de hand, dat kon ze niet ontkennen, maar eigenlijk vreesde ze niet echt voor haar leven.

Winter liep gestrest door de gangen. Ze werd helemaal knettergek van wat er allemaal gaande was. Wat kon ze in godsnaam doen om dingen weer goed te maken? Ze wist het niet, maar het was moeilijk en ze wist niet hoe ze dat moest aanpakken.

Stella was al bezig geweest met verschillende zwadderaars, maar tot nu toe zaten er niet echt verdachten tussen. Natuurlijk was het een zwadderaar, zo slim was ze nou ook weer wel. Maar alsnog zou het iedereen kunnen zijn. Ze zag Winter lopen maar betsad er nig niet echt veel aandacht aan.

Winter was superallert, ze wist donders goed dat ze niet veilig was in deze gangen. Ze stond waarschijnlijk ergens boven aan de lijst van de mensen die moesten sterven. Ze zag Stella lopen en knikte kort naar haar.

Niet dat Stella niets wist maar ze vond Winter eigenlijk wel zo iemand die meer onderzocht had en meer zag in dat opzicht. Ze wist het nooit maar vragen kon niet kwaad. Ze liep naar Winter toe.

Winter stond stil toen ze merkte dat Stella op haar af kwam lopen. "Is er iets?" vroeg ze zo kalm mogelijk terwijl ze haar aankeek.

Stella was inmiddels bij Winterben keek haar ook even kort aan. "Ik dacht, met die basilisk, misschien weet jij meer?"

"Ik weet niks, maar ik heb zo mijn vermoedens. Waarom?" vroeg Winter en ze keek Stella aan. Ze kende haar niet zo goed en wist niet precies hoe ze ervoor stond. Ze hoopte dat ze daar snel achter zou komen.

Stella glimlachte even. "Dat bedoelde ik ook deels." Ze ging niet haar hele verhaal vertellen. "Omdat ik zelf nog niet echt iets heb gevonden. En dan heb ik misschien ook richting om verder te kijken."

Winter keek haar aan. "Ik denk dat als je goed nadenkt je het wel kan weten." zei ze toen. "Waarom wil je het zo graag weten?"

Stella keek Winter weer even aan. "Nadenken is niet mijn sterkte punt. Niet iedereen is ook zoals die lijkt buiten de leerlingenkamer." Ze dacht even na. "Ik ben niet zo als de andere zwadderaars, en ik maak me er echt wel enigzinds zorgen over."

"Ik heb twee namen voor je, maar ik wil dat je beloofd dat je er niet te koop mee gaat lopen en dat je op deze twee mensen let en als je iets opvalt het met me deelt." zei Winter toen.

Stella dacht wel vaag aan iets, wat ze makkelijk kon verder bedenken, maar was toch wel benieuwd naar Winters verdachten. "Naturlijk ga ik er niet mee te koop lopen. Ik ben niet dom. Ik zal ook wel op ze letten."

"Denahi en Silver." zei Winter kalm en ze wachtte nieuwsgierig Stella's reactie af.

Het was niet dat Stella schrok of iets in die richting, vooral Denahi had ze makkelijk kunnen weten inderdaad. Stella knikte. "Oké. Ik zal ze in de gaten houden." Wat ze eigenlijk meer voor zichzelf deed maar dat maakte niet zo veel uit.

Winter glimlachte naar haar. "Oke, dat is prettig om te weten." zei ze vriendeijk

Stella knikte even. Dit moest wel als verraad voelen maar eigenlijk voelde dat niet zo, bovendien was ze er toch al een tijdje mee bezig.

"Ik hoop dat je in een veilige positie zit nu." zei Winter toen.

"Wat je veilig noemt in deze situatie. Ik denk dat het wel oké is." zei Stella enigzinds verbaast dat Winter zo iets vroeg.

"Het is beter niet te laten merken dat je contact met mij hebt.. Want als ze denken dat we vrienden zijn ben je zeker niet veilig." zei Winter toen. "Vergeet dat alsjeblieft niet."

"Inderdaad." Zei Stella. "Natuurlijk niet, ik heb niet echt zin om versteend te raken of om te sterven." Ze glimlachte even.

"Dat hoop ik ook niet, dat zou niet gezond zijn." zei Winter glimlachend terug.

"Inderdaad niet." Stella moest een kleine lach onderdrukken