Plein / binnenplaats

Winter streek door haar haar en dacht na over wat hij zei. "Ik weet niet.." zei ze langzaam. "Misschien heb ik er op dat moment wel vrede mee. Al zie ik het niet gebeuren." zei ze bedachtzaam en ze keek hem aan en glimlachte.

"Wie weet, misschien kom je ineens wel iemand tegen die de grond onder je voeten vandaan haalt," zei Nathan glimlachend. Hij keek weer rond, in gedachten verzonken.

Winter haalde haar schouders op. "Misschien." zei ze. "Zullen we het nu over iets anders hebben?" ze haatte het onderwerp liefde als het op haar gericht werd.

"Waar wil je het over hebben dan?" vroeg Nathan en keek weer naar Winter.

Daar moest Winter nog even over nadenken. "Euhm.. Daar heb je een punt.." mompelde ze. "Misschien over.. Laat maar ik kan alleen maar stomme onderwerpen bedenken waar we in twee tellen over uitgepraat zijn."

Nathan grinnikte. "Het is ook oke om even niet te praten," zei hij en keek zwijgend voor zich uit.

Winter keek naar hem en glimlachte. Hij had gelijk, ze hoefde niet te praten. Ze konden stil zijn. Ze keek naar de zo nu en dan voorbij komende leerlingen. Sommige liepen in groepjes, andere alleen. Ze streek een rode lok haar die door de wind in haar gezicht waaide opnieuw achter haar oor waar ze er geen last van had.

Camiël had zijn lange gewaad uitgedaan en op de grond gelegd. Nu zat hij erop en leunde met zijn rug tegen de zijmuur van het kasteel aan. In zijn handen had hij een boek: duizend en een kruiden en hun werkingen en in zijn andere een ganzenveer waarmee hij aantekeningen krabbelde in een notitieblok dat tegen zijn rechterbeen aan lag. Deze had hij opgetrokken. Zoals zovaak had hij handen tekort.

Stella kwam net naar buiten gelopen en keek even rond. Ze had behoefte aan wat tijd voor zichzelf en voelde aan dat ze niet zo gek veel meer aan kon op dit moment. Helaas kon ze niet zo snel een rustig plekje vinden dus liep ze maar wat rond.

Camiël was druk bezig aantekeningen te maken. Het had hem dagen gekost om het boek te vinden en nu zou hij het ook goed doornemen ook. Zo nu en dan stopte hij even met schrijven en keek hij op of om. Zijn blik gleed langs de andere leerlingen die buiten waren. Dan richtte hij zijn aandacht weer op het boek en begon verder te schrijven.

Uiteindelijk besloot Stella tegen een muur aan te gaan leunen en ze pakte uit haar tas een of ander boek. Totaal niet geinterresseerd opende ze het boek en keek er even in, ze begon te lezen. Eigenlijk las ze niets maar zo leek het tenminste alsof ze iets goeds deed en ze werd zo niet lastig gevallen.

Gabe liep de binnenplaats op, er was niemand maar dat maakte hem niet uit.

david liep over de binnen plaats en keek naar de donkere wolken...hij vond de sfeer altijd zo fijn als het bijna begon te regenen...alsof er een of ander soort energie in de lucht hing.

Stella zat in gedachten verzonken tegen een muur aan. Dit was voor haar altijd al de perfecte sfeer geweest om na te denken.

david keek dromerig om zich heen....toen zag hij ineens dat er een meisje op het plein stond...hij had haar niet horen aankomen...hij liep naar haar toe en ging ook tegen de muur leunen. "mooi weer he? zo vlak voor de regen..."

Stella keek op en bekeek de jongen even. Veilig in elk geval. Ze knikte even.

hij knikte ook....hij keek weer naar de lucht..."heb je het gehord van die versteningen?...een van mijn vrienden is versteend...dat zet je toch aan het denken...wat als hij niet meer wakker word?" hij keek naar een donkere wolk die om een toren heen leek te wervelen.

"Ja, daar heb ik van gehoord." zei Stella, hoe moest het ook anders? "Je vriend zal vast wel weer wakker worden." zei ze overtuigend en ze keek ook even naar de wolken waarna ze weer even rondkeek

"wie zou er nou zo'n wezen vrij willen laten in een school? met welk doel zou iemand dat doen? stomweg moorden?" hij zuchtte...hij werd altijd erg filosofisch met dit weer...

"Ik heb wel mijn ideeën." Ze glimlachte even. "En die personen zouden inderdaad deels wel zoiets voor de moorden doen, misschien voor een dreigement?" Maar waarvoor dan?

david knikte...ja...wraak zou kunnen....maar wraak op wie..."ik will niet beledigend klinken ofzo....maar zou het niet logisch klinken dat de dader van jouw afdeling komt?"

Stella keek David even aan. "Ik hoor wel ergere dingen over zwadderich, je beledigd mij niet." zei ze. "Van welke afdeling zou diegene anders moeten komen."

"daar....heb je een punt..." mompelde hij....hij dacht na....de basilisk was een slang....en als hij een meester had...."zijn er sisseltongen in jouw jaar?"

"Ik hoor er niemand over praten.." de meesten gesprekken gingen echt nergens over. "Maar het zou best kunnen zonder dat diegene erover praat. "

david knikte...hij kek naar de grond...hij was wel erg somber bezig. "vind jij het niet vervelend dat er telkens ruzie is tussen griffoendor en zwadderig?"