huize rabb

jesse voelde een sterke vlaag op komen en hij pakte de stok beter vast en richte op winter. crucio riep hij en hij keek haar aan met een lege blik maar toch rolde er een traan over zijn wang. en niet lang daarna hefde hij het op en draaide zich om naar silver en richte op haar de stok. en richte op haar de stok, nee die spreuk is voor jou bedoelt, snauwt hij

denahi kwam nu helemaal recht en liep op jesse af. hij is het niet waard silver zegt hij. hij wilde hem dood hebben

'Je bent dom bezig Jesse.' zei Silver kalm. 'Ik heb geprobeert je leven nog enig van nut te maken voor je broer. Maar blijkbaar is je leven je toch niet zo lief als dat je voor doet.' Ze deed een stap naar achter en keek naar Denahi. 'Ga je gang.' zei ze zacht..

ik heb mijn vrienden meer lief en daar doe ik alles voor. sist jesse tegen silver en hij draait zich om naar denahi en denahi keek jesse aan en bijden stuurde tegelijk zonder woorden de vloek des doods op elkaar af en de vloeken raakte elkaar met een inorme knaal maar de 2 stralen leken met elkaar verbonden. jesse heild met moeite stand en viel naar achteren maar heild de spreuk in takt net als denahi die duidelijk achteruit ging. de wil was er voor beiden maar nu was de vraag wie het beste uithoudeings vermogen hier voor had

Silver keek nu, duidelijk bang, toe.


En wie ga je laten sterven?

ik ga geentje laten sterven XD
-------

jesse en danahi stonden nu beide tegen de muur aan en de spreuk bleef verbonden en allenbij de stralen waren vel groen. denahi deed zijn uiterste best maar het was zwaar heel zwaar. en hij schreeuwde het uit. jesse heild zijn stok vast en begon naar voren te lopen tot na 2 meter dan schreeuwt hij ook en een oorverdovende knal en de kamer vulde zich met rook,
dan als de rook langzaam op trekt zie je naast denahi een gat in de muur, jesse stond ver naaast een gat die voor hem bedoelt was en hij richte zijn stok op denahi en je zag tot denahi's stok een paar meter van hem af lag. was dat alles, vraag jesse kil weg aan zijn broer en het was duidelijk tot jesse sterker was dan zijn broer iets dat zijn vader altijd geweten had. maar dan zakt jesse helemaal ineen door uit putting.

Winter lag een tijdje krijsend op de grond en toen werd de vloek verbroken. Ze krabbelde overeind en keek geschokken naar Jesse en Denahi. Dit was de strijd die er al jaren geleden aan zat te komen. Ze zag hoe jesse erin in slaagde om het langste overeind te blijven maar hoe hij toch inzakte. "kom op jesse" fluisterde ze en ze ging naar hem toe.

jesse zat op handen en knieen en hijgde erg en hij hoorde winter vaag en hij keek haar suf aan. denahi zat geschrokken tegen de muur aan waar niet ver van zijn hoofd de spreuk de muur had geraakt en hij hijgde.
-----

whaa moet even eten brb

Silver haaste zich naar Denahi toe. Ze knielde bij hem neer en keek hem aan. 'Gaat het?' vroeg ze zachtjes en duidelijk bezorgd. Dit ging fout. Als ze langer zo door zouden gaan zou geen van de broers het overleven.

Winter pakte Jesse's hand vast en kneep er zacht in. "Je hebt het goed gedaan." zei ze. "Kan ik iets voor je doen?"

denahi keek op en glimlachte vlauwtjes, jah het gaat wel alleen wat moe. zegt hij en hij pakte silvers hand vast en hij kwam wat rechter, maar hij was vooral geschrokken van jesse zijn kracht.

jesse hijgde zwaar dat steeds sneller begon te gaan, en hij voelde een stekende pijn op zijn borst en hij trok aan zijn shirt terwijl hij het ineens uitschreeuwde van pijn en hij viel plat op de grond. dat shirt moet uit. schreeuwt hij
/////

even met de hond uit dan kom ik zo weer.....half uurtje ben ik zeker weer on. hoop jij ook en de rest

Winter keek hem geschrokken aan en ze trok zo snel als ze kon zijn shirt uit. Ze begreep niet wat er aan de hand was maar het klonk niet goed. "Wat gebeurt er?"

jesse schreeuwde weer kort van de pijn en keek winter aan, i..ik weet het niet. zegt hij en hij legde zijn hand op zijn borst. en hij voelde een nieuwe pijn aan val. en weer begon hij te schreeuwen van de pijn en het zweet begon hem uit te breken

denahi zat half tegen silver aan en keek naar het taffereel van jesse en het leek net alsof hij even een waas kreeg en dan schud hij versuft zijn hoofd en hij keek silver aan. je slang is erg ;oyaal aan je...hij heeft jesse gebeten...maar die heeft het niet gemerkt door de aderaline. zegt hij tegen haar en hij streelde haar wang
-----

hoop tot dat goed is?
en vraagje hoe gaan we dit tafereel tot een einde maken....jesse moet nog 2 weken in dat huis blijven namelijk?

Nathan knielde naast jesse neer en keek hem onderzoekend aan. Hij draaide zich om naar Denahi en Silver met een kwade blik. "Wat heb je gedaan!"

denahi wilde opstaan maar hij viel meteen weer op zijn knieen. ik heb niks gedaan jij...hij is dat wat hij nu heeft zelf schuld, snauwt hij naar nathan en hij keek neer op zijn broertje die op de grond lag te kronkelen vaan de pijn

"We moeten een tegengif hebben." zei Winter wanhopig en ze nam met een doekje het zweet van zijn voorhoofd. "Hou vol Jesse, we zullen je helpen." ze onderzocht hem op zoek naar de plaats waar hij gebeten was door de slang. "Ik moet een toverstok hebben." riep ze in paniek.

denahi keek winter dodelijk aan en hij pakte zijn stok en richte op haar. geef me een heel duidelijke reden waarom ik hem in leven zou laten, sist hij en zijn ogen stonde dodelijk hij was jesse spuig zat en zeker zijn rebelse houding.

jesse schreeuwde weer en stopt even later weer en hij begon steeds warmer aan te voelen en hij begon vreemde beelden te zien dingen waar hij bang van werd, en hij kwam wat recht en dijnsde half struikelent achteruit en hij was lijk bleek geworden. en toen hij perongeluk tegen nathan aan kwam schreeuwde hij zijn longen uit zijn lijn van de angst

Winter keek angstig naar Denahi. "Omdat jullie teveel meegemaakt hebben om hem zomaar af te maken. Als je hem echt dood wou hebben had je dat al lanng gedaan."

ik hoef jou niet te doden...dat weet je ook wel, en je bent te waardevol als een volbloed. jesse daar in tegen is een halfbloed en een koppige rebelse verader, sist hij en nu stond hij met veel moeite op. en daarbij is silver de enige die een tegen gif heeft van haar huisdier.. zegt hij met een grijns.

jesse stopte met schreeuwen en had zijn handen op zijn hoofd gelecht en en hij rilde lichtjes, hij was bang wat was dit en hij voelde nog steeds een brandende pijn.

Nathan keek Denahi kil aan. "Je bent een harteloos persoon. Hij is zowat nog je enige familie en je wilt dat allemaal opgeven? Hij is je broer!" zei hij kwaad. Hij wierp een bezorgde blik op Jesse.

denahi keek nathan aan. pas op je woorden nathan...hij is mijn halfbroertje...en hij heeft mijn moeder vermoordt dus ik heb heel veel redenen om die dingen tegen hem te zeggen, snauwt hij terug en wees nu zijn stok op nathan en hij keek naar jesse die naast nathan zat nog steeds.
------

wat dachten jullie hier van. jesse krijgt het tegen gif maar er is toch iets beschadigt geraakt zijn geheugn en die is die kwijt maar het zou ooit kunnen terug komen ?

Winter knikte naar Nathan en keek weer naar Denahi. "Wil je echt zo ver zinken? Zijn bloed zal altijd aan je handen kleven. Je zult spijt krijgen!"

Nathan's ogen vernauwde zich. "Halfbroer of niet, hij blijft familie van je. Je zal eraan onder gaan als je hiermee doorgaat. Het zal eeuwig aan je blijven vreten," zei hij.

klinkt goed, arme jesse XD

Silver streelde denahi kort over zijn wang. Ze keek rustig naar Jesse. Haar blik toonde geen enkel spoortje van medeleiden voor hem. 'Ik heb je gewaarschuwd.' zei hij rustig. 'Maar meneer wilden iet luisteren.' Dan rolt ze met haar ogen om de opmerking van Nathan. 'Ooh alsjeblieft zeg. Denk je echt dat hem dat ook maar iets doet?' Ze keek hem aan en schudde afkeurend haar hoofd.
Het leuke was dat ze nog altijd de staffen van Winter, Nathan én Jesse had XD

Winter keek Silver woedend aan. "Geef ons het tegengif of ik zal er persoonlijk voor zorgen dat die slang van jou sterft vroeg of laat!"

denahi stoote een schrille vreugdeloze lach uit, alsjeblieft hier zal ik nooit maar dan ook nooit spijt van krijgen en ook al is er een spoortje bloed verwant van me, verder heb ik geen band met hem nooit gehad, en die zal ik ook nooit krijgen, en zijn dood zal een opluchting zijn, zegt denahi en hij voelt dan silvers hand en hij kalmeerde er wat door. en hij keek naar jesse en je zag zijn ogen triomvol twinkelen, want het was raar maar met jesse kon hij zich niet meeten, dan kijkt hij winter aan en richt zijn staf op haar en laat haar achter uit vliegen, hou je grote mond, snauwt hij

jesse zat nog steeds met zijn handen op zien oren en hij rilde wat meer en zweten deed hij ook erg en hij voelde een nieuwe pijngolf en hij begon weer te schreeuwen en legde een hand op zijn borst