Lounge room

Arianna keek haar aan. 'We zijn je vrienden, we willen je helpen.' zei ze zacht. "Je kan hem niet in je eentje aan...' zei ze. 'Ik betwijfel of iemand dat zou kunnen.'

Jesse keek van arianna naar winter die spraken, en hij hoorde tot winter er niemand in wilde betrekken en dat kon hij wel begrijpen.´oke....maar doe wel voorzichtig. hij is veel erger dan je denkt.´zegt hij zachtjes en hij liep naar de bank en ging zitten en zijn gezicht vertrok even pijnlijk maardaarna ging het weer en hij sloot zijn ogen. En dat moet de tijd leren.´zegt hij als volgt

"Het spijt me Arianna. Ik moet dit echt zelf op zien te lossen, het gaat niet om verslaan maar om slim spelen. En Jesse, ik weet hoe erg hij is.. Hij heeft geen grenzen, dat weet ik." zei Winter terwijl ze naar haar vrienden keek. Juist omdat ze wist hoe gevaarlijk Denahi kon zijn wilde ze niet dat haar vrienden erbij kwamen. Ze wilde het niet meemaken dat hij ook de andere zou martelen.. Ze wilde niet dat ze pijn zouden hebben.

'Maar pas op! Als er iets dreigt te gebeuren moet je het laten weten Winter.' zei Arianna.

Jesse knikte instemment met arianna.´als er iets is laat het weten oke.´zegt hij dan en hij bleef naar de haart kijken. nog 2 nachten en dan was het vakantie en hij keek er tegen op hij wilde er niet heen maar had geen keuze, en hij stond op en liep naar het raam toe, hij werd er onrustig van.

Winter keek onderzoekend naar Jesse. "Wat is er?" vroeg ze zacht. Maar ze dacht dat ze het wel wist. Hij woonde namelijk bij Denahi in huis. Zelf weigerde ze het om naar huis te gaan, wat haar ouders ook vonden. Ze ging zichzelf niet vrijwillig laten martelen.

Jesse hoorde de vraag van winter en hij keek haar aan zijn blik stont somber maar hij grijnsde zo goed mogelijk.´nog even en er is vakantie´zegt hij zachtjes en hij keek weer uit het raam en zijn glimlach verdween, en hij voelde iets lopen en keek naar zijn arm en de blouse was weer rood..blijkbaar had hij het niet zo goed verbonden als hij zelf dacht. maar hij zei niks

Winter keek naar hem en slikte. "Hoe durf je je druk te maken om mij als je zelf gewond bent?" vroeg ze zacht en ze keek naar zijn arm. "Wat is er met je gebeurt?" Dit was ook een reden waarom ze niet teveel nadruk op haar probleem wilde hebben. Jesse had het minstens net zo zwaar, misschien nog wel zwaarder. Maar hij kon het zo goed verborgen houden dat niemand dat besefte.

Zo ben ik en dat weetje heel goed winter. zegt jesse zachtjes en wat sisent en hij legde een hand op zijn arm.´ik was kwaad en zei dingen die voor een bloedzuivere tovenaar erg erg beledigent waren dus we kregen ruize, en ze....ze was aan de winnende hand.´geeft hij toe en hij ging zitten. en hij keek winter aan hij wist niet goed wat te zeggen..zij wist zeker ook tot het thuis prijs was dan, zij kon eg blijven maar hij niet tot zijn 17 niet.

Winter beet op haar lip en ging naast hem zitten. "Mag ik even naar je wond kijken?" vroeg ze zacht. "Dan kan ik proberen hem te helen, ik ben daar best handig in aan het worden, waarschijnlijk zal ik hem niet helemaal weg krijgen maar ik kan hem kleiner maken en laten genezen."

boven op de kamer niet iedereen hoef het te zien.´en ik heb er meer. zegt hij zachtjes en schuld bewust en hij keek winter aan.´bedankt tot je me helpt.´zegt hij dan terwijl hij op stond en richting de trap liep

ben slape doei

Winter knikte. "Geen dank." zei ze glimlachend en ze liep met hem mee naar de jongensslaapzaal. (Daar verder).

Arianna keek Winter en Jesse na, ze had het gesprek niet echt meer gevolgd, haar gedachte waren bij Denahi en andere zwadderaars. Hoe kon hij Winter zomaar hebben aangevallen?

Oké, mijn eerste berichtje dus als ik iets niet goed doe etc moet je het me maar gewoon vertellen. tis namelijk een beetje anders dan hoe ik normaal RPG ;-)
-
Camilla liep lichtelijk nerveus de leerlingen kamer van Griffoendor binnen, ze was later in het jaar gekomen omdat ze nog op reis was met haar ouders. Ze hoopte dus dat mensen haar aardig vonden, ze was immers nu wel "de nieuwe"

Arianna keek op, er kwam een nieuw iemand binnen. 'Hallo' zei ze, glimlachend.

Camilla glimlachte terug naar het roodharige meisje. 'Hi!' zei ze daarna vriendelijk tegen haar terwijl ze haar hand uitstak. 'Ik ben Camilla'

Arianna pakte haar hand vast en schudde die. 'Arianna' zei ze.

Camilla glimlachte. 'Leuk je te leren kennen' zei ze vrolijk terwijl ze op de bank naast Arianne gaat zitten. 'Dus dit is hogwarts eh' zei ze terwijl ze rond keek. Ze vond het absoluut geweldig!

Arianna glimlachte en knikte. 'Jep!'

Camilla glimlachte. 'Het is echt super! Maar waar is de rest?' vroeg ze nieuwsgierig aan Arianne.

Arianna lachte. 'Overal en nergens denk ik.'

Nathan liep moeizaam de leerlingenkamer in en let zich in een van de stoelen zakken. Hij keek op naar Arianna en Jesse, nog steeds geschokt door wat er gebeurd was.

Jesse keek schukdig naar nathan en liep weg en kwam niet veel later terug met een pilletje een pijnstiller, en een glas water, hier neem die dat helpt, belooft hij tegen hem, hij kende het nare gevoel in ge lichaam dat zou wel even blijven maar hier mee ging het sneller weg had hij ondervonden

Nathan pakte het pilletje en glas water aan en nam het in. "Echt waar, ik ben je heel dankbaar dat je dat deed," zie hij en glimlachte naar Jesse. "Al was het niet zo slim."

jesse knikte langzzam maar zei er niks op, hij maakte zich zorgen, hij vond het erg tot zijn broer dit bij hun deed en hij ging ook zitten en leunde met zijn ellenbogen op zijn knieen en met zijn handen op zijn hhoofd.