De Ziekenzaal

ARianna zweeg en keek toe.

Camiël zat nog altijd naast het bed van Darren.

Jesse glimlachte waterig.'gelukkig maar.'zegt hij en hij bekeek haar even en gaf haar toen heel voorzichtig een knuffel en hij ging naast haar half op het bed zitten en hij wist niet goed wat te zeggen.

david liep eveneens de ziekenzaal in. hij was direct hierheen toe gekomen toen hij het hoorde van darren. hij zag camiel al zitten. "hoe is het met hem...is het waar? heeft de basilisk hem te pakken gehad?"

Winter knikte. Toen hij haar knuffelde vertrok haar gezicht even, haar lichaam was nog steeds erg broos en gevoelig.

Nathan keek naar Darren. "Arme jongen, d at hij door een basilisk is ingevallen," zei hij geschokt.

'Alle halfbloedtovenaars moeten oppassen..' zei Arianna zacht.

"Ik denk dat ook de volbloedtovenaars die de dader in de weg lopen ook in gevaar zijn." zei Winter zacht. "Niemand is nog veilig."

arianna knikte en zuchtte.

Jesse keek op hij wist wel tot iemand aan was gevallen maar niet wie. en hij zag tot het darren was. dat vond hij wel erg en hij keek naar de grond hij zou die 2 wel mooi eens leren wacht maar af deze strijd was nog niet eens begonnen als het aan hem lach. en hij keek naar nathan en arianna en dan naar winter en hij knikte lichtjes

Camiël keek op naar David en knikte. 'Ik vraag me toch echt af... Wie heeft hem gevonden?' zegt hij dan bedachtzaam.

"ik denk dat het een van de spoken was...die is naar een leraar gegaan...maar wat maakt dat uit...is het niet belangrijker om uit te vinden wie dat beest heeft losgelaten?" david prikte in de hand van darren...die was steen hard.

Winter luisterde en staarde een beetje afwezig naar de rest. Ze had opeens een gruwelijke gedachten. Wat als Denahi het nog niet genoeg vond en haar zou komen opzoeken? Ze slikte, zo mocht ze niet denken ze mocht niet bang zijn.

Jesse keek winter aan, ik koet gaan ik kom strakjes nog even langs zegt hij tegen haar, en hij stond langzaam op

Winter keek naar Jesse en knikte. "Oke, fijn dat je er even was." zei ze.

Jesse glimlachte warm naar winter geen dank zegt hij tegen winter en hij liep de ziekenzaal uit en hij keek naar het armbandje in zijn hand. denahi zou er van lusten

Nathan stromende de ziekenzaal in met Arianna in zijn armen en legde haar op een bed waar een zuster zich gelijk op af kwam haasten. Zelf ging hij op een stoel zitten en staarde als verlamd voor zich uit.

Winter liep nog steeds in roes achter Nathan aan en ze ging zwijgend naast hem zitten. Ze dacht niet echt na bij wat ze deed. Ze staarde leeg voor zich uit zonder echt iets te zien.

Arianna werd verzorgd.

Nathan wreef met een hand over zijn gezicht toen hij besefte dat hij huilde. Zijn schouders schoten en hij deed zijn best om zich in te houden maar het lukte niet. Hij maakte zich verschrikkelijle zorgen over zijn vrienden en vroeg zich af of zijn ouders nog wel leefden.Bovendien voelde hij zich schuldig.

aw no arme Nathan en iedereen eigenlijk.

Na een tijd was de zuster klaar en Arianna lag in het bed. De zuster had gedaan wat ze kon maar de vervloeking die op haar ruste konz e niet zomaar opheffen.

Winter hoorde ergens vaag het geluid van gehuil. Ze draaide haar hoofd naar Nathan en ze keek naar hem. Na een tijdje leek ze te ontwaken uit de roes, omdat ze er moest zijn. Ze werd overspoelt door emotie en ze ging dichter naar Nathan toe en omhelsde hem troostend. Ze zei verder niks maar hield hem alleen stevig vast. Woorden waren niet nodig.

Nathan voelde Winters armen om hem heen en liet zijn tranen de vrije loop. Hij omhelsde haar en begroef zijn gezicht in haar haren. "Het spijt me.. Het spijt me zo erg," fluisterde hij.

"Het is niet jou schuld." fluisterde Winter zachtjes tegen hem en ze streelde geruststellend met haar vingers over zijn rug. "Ze hadden het via ieder van ons kunnen doen.. Het was sowieso wel gebeurt." ze voelde zelf ook dat er tranen over haar wangen stroomden. Ze was ontzettend geschrokken.

Nathan knikte langzaam. Hij verslaat zijn grip om Winter en ging rechtop zitten om haar aan te kijken. Met zijn duimen veegde hij d tranen van haar wangen. "Gaat het met je?" vroeghij bezorgd.