De tussenbrug

'Dat werkt altijd mee ja.' zei Gabe instemmend.

Winter knite en ze keek weer voor zich uit. "Ik kan me niet eens voorstellen hoe het is om afgestudeerd te zijn."

'Ik ook niet, zweinstein hoort bij mijn leven.' mompelde Gabe.

Winter knikte. "Precies. Het is de plaats waar je bent opgegroeit, vrienden hebt gemaakt.. Het belangrijkste deel van je leven," zei ze.

Gabe keek opzij naar Winter en knikte. Ze zei precies wat hij ook dacht.

"Bovendien is het veilig hier." zei Winter en ze keek voor zich uit. "Je gaat onder bescherming van het kasteel. Dan moet de buitenwereld zo.. kaal voelen, onveilig"

Gabe knikte. 'Ja precies, en mensen leven hier nog goed samen.. nouja de meeste. '

Winter moest aan Denahi denken en zuchtte. "Ja, de meeste wel ja. Daarbuiten wordt het opeens een harde wereld."

Gabe knikte. 'Ja precies. Of je nou in het zelfde jaar hebt gezeten of niet, mensen die echt kwaad willen doen doen dat ook.' hij keek naar de lucht, het begon te regenen.

Winter keek voor zich uit en knikte. Ja, als mensen wilde pijn doen deden ze dat.. daar wist ze alles vanaf. Zodra de regen haar benen bereikte besloot ze maar van de reling af te klimmen en naast Gabe te gaan staan. "Bah.." mompelde ze.

Gabe keek naar de regen die opeens met bakken uit de hemel kwam. 'Nou snel naar binnen dan maar.' zei hij.

Winter keek hem grijnzend aan en knikte. "Klinkt als een plan" zei ze en ze begon te rennen over de houten brug. Het regende voort zo hard dat het door het dak heen stroomde.

Gabe hield zijn handen boven zijn hoofd voor de regen die door het dak heen lekte. Hij rende achter haar aan, over de brug heen, naar binnen.

Winter stopte zodra ze bij het fatsoenlijk afgedekte heel aankwamen en ze keek hem lachend aan. Ze waren beiden helemaal doorweekt. "Dat is nou wat ik noem een afdakje van niks" zei ze.

Gabe lachte en grijnsde naar haar. 'Daar ben ik het helemaal mee eens.' zei hij.

Winter pakte haar toverstok en begon zichzelf te drogen. "Hoezo niet?" vroeg ze nieuwsgierig.

'Omdat we zijknat zijn..' zei Gabe droog.

"Misschien moet je je oren laten nakijken want ik zei dat het een afdakje van niks was." zei Winter lachend.

Gabe trok zijn wenkbrauwen op. 'Ik zei dat ik het met je eens was.'

"Nevermind" zei Winter want Anniek was dom en kon niet zo goed lezen hahaxD. "Ik denk dat ik maar weer eens terug ga." zei ze toen.

Gabe knikte, want Maaike dacht al zoiets. "Dan zie ik je vast nog wel een keer.' zei hij.

Winter glimachtte naar hem. "Het was leuk je te leren kennen" zei ze.

Gabe knikte. 'Zeker' zei hij, hij glimlachte en liep weg richting zijn leerlingenkamer.

Nathan liep over de tussenbrug met zijn handen in zijn zakken. Hij ademde de frisse lcht in en keek rond.

Winter had haar mantel aangetrokken en zat weer op de reling van de tussenbrug. Het was haar favoriete plekje van de school en ze zat er de laatste tijd vaak na te denken. Ze hoopte dat het nog even mooi weer zou zijn want ze was niet van plan door de regen weggejaagd te worden als de vorige keer.