Verboden bos

Camiël kwam moeizaam overeind en liep op het licht van David's toverstaf af. 'Ik zal in het vervolg ook op jullie wachten.' mopperde hij.

Arianna keek hem kwaad aan. 'Je kan toch niet verwachten van je vrienden dat ze doodleuk wachten? Dat zou jij ook niet gedaan hebben!' zei ze, ze liep naar hem toe. 'En hoezo bijna dan?? maar nee prima. De volgende keer zal ik me wel uren zorgen gaan maken in de leerlingenkamer! Als je dat zo graag wilt.. '

Winter ging achter Nathan aan. Fijn, nu was hij nog boos ook... Ze haatte het als hij boos was, en ze wilde voor zichzelf opkomen maar dat ging natuurlijk niet lukken als kat. Ze hoopte maar dat als ze zo rustig kon zitten ze weer zichzelf kon worden. Ze vond het namelijk onterecht dat hij zich zo gedroeg.. Er hadden wel degelijk ergere dingen kunnen gebeuren.

ik wil een sammevatting is te veel om te lezen wie wilt die even zetten bij onzin topic, dan laat ik mijn hond uit
en dan kom ik volop mee doen en de hel laten losbarsten XD

Arianna keek naar de kat. "Dat is Winter toch?'

Nathan knikte zwijgend. Hij besloot zijn mond verder maar dicht te houden en sjokte richting het kasteel.

"wat een gezellige sfeer hierzo.." mompelde david...zijn oog viel op de kat. "hmmm....je gaat me toch niet vertellen dat er nog een faunaat hier is? en zo ja....waarom veranderd ze niet terug...jullie blijken het te weten..." hij liep achter de andere mensen aan.

Arianna liep met Nathan mee en zweeg toen ook maar. Ze had geen zin om met David te praten. xD

Winter voelde zich vooral ontzettend stom dat iedereen dat maar bleef vragen, alsof ze zich niet ellendig genoeg voelde. Ze besloot dat het klaar was met haar geduld en ze rende weg van de andere. Op zoek naar een rustig plekje om terug te proberen veranderen.

Camiël knikte. 'Jep dat is Winter. Tenminste voor wat ik gezien heb is dat winter.' Hij keek haar aan. 'Gaat het een beetje?' vroeg hij dan bezorgd.

Arianna zuchtte, nu was Winter weg, en Arianna was gemeen geweest tegen twee jongens die haar eigenlijk gewoon wouden helpen. Als klap op de vuurpijl was Nathan boos op haar terwijl ze gewoon heel erg bezorgd was geweest. Wat een fantastische avond.

david zuchte en slofte achter de rest aan...hij wilde naar bed....daar was het warm...en vreemdloos...

Camiël keek Arianne aan. 'Hee het komt wel goed. Je was bezorgd ik geef je groot gelijk.' zei hij rustig.

Arianna keek hem aan. 'Bedankt' zei ze, gemeend, en niet alleen voor dit ook voor alles wat hij in die avond voor haar had gedaan.

david werd ook wat vrolijker van camiels woorden. "jah...we zijn best dapper geweest daarnet...EN ik heb een acrumanutla gezien" hij grijnsde triomfantelijk.

Nathan rolde met zijn ogen. Hij liep het plein over en liep het kasteel in.

Arianna liep achter Nate aan het kasteel in, hopen dat ze geen docenten tegen kwamen.

david moest even met zijn ogen knipperen in het felle licht...en besefte toen dat de supersensory bezwering nog in werking was. "finite incantatem" mompelde hij. en het branden hield op.

hermelien was ook het verboden bos in geglipt.ookal wist ze alle regels uit haar hoofd en dat harry het haar een miljoen keer had verteld deed ze het toch.want ze hoorde rare geluiden buiten.ze was ook bang,want ze dacht dat het voldemord kon zijn die op het punt stond harry te vermoorden met avada kadavra. w...wie is daar?zei hermelien toen ze het bos was ingeglipt.ik vraag het nog een keer:wie is daar?vroeg ze nou nog banger.hermelien griffel breng harry potter en je zult worden gespaard.als je het niet doet vermoord ik je binnen een uur.hoorde ze in haar hoofd.hermelien gilde het uit.....